ข้าขอนพชนกคุณ ชนนีเป็นเค้ามูล
ผู้กอบนุกูลพูน ผดุงจวบเจริญวัย
ฟูมฟักทนุถนอม บ บำราศนิราไกล
แสนอยากเท่าไรๆ บ คิดอยากรำบากกาย
ตรากทนระคนทุกข์ ถนอมเลี้ยง ฤ รู้วาย
ปกป้องซึ่งอันตราย จนได้รอดเป็นกายา
เปรียบหนักชนกคุณ ชนนีคือภูผา
ใหญ่พื้นพสุนธรา ก็ บ เทียบ บ เทียมทัน
เหลือที่จะแทนทด จะสนองคุณานันต์
แท้บูชไนยอัน อุดมเลิศประเสริฐคุณ
ความหมาย
ข้าพเจ้าขอกราบไหว้คุณของบิดา มารดา ผู้เลี้ยงดูมาจวบจนใหญ่ แม้จะเหนื่อยยากสักเพียงไรก็ไม่เคยคิดถึงความทุกข์เหล่านั้น ท่านคอยปกป้องทะนุถนอมตลอดมา ถ้าจะเปรียบบุญคุณของพ่อแม่แล้ว ก็ดุจกับภูผาหรือผืนแผ่นดินอันกว้างใหญ่ ยังไม่เทียบเท่า สุดที่ลูกจะทดแทนได้ แท้จริงท่านคือปูชนียบุคคล ผู้เปียมล้นด้วยบุญคุณอันสูงยิ่งอ่านเพิ่มเติม
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น